مدلسازی رهایش دارو از یک سیستم پلیمری دوفازی زیست تخریب پذیر
استاد راهنما:
دکتر محمد جواد صراف شیرازی
استاد مشاور:
دکتر علی هدایتی
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده
با پیشرفت دانشها و علوم مختلف، مرزهای دانش بههم رسیده و در برخی از زمینهها ما شاهد آمیختگی علوم مختلف هستیم. یکی از زمینههای مهم و بسیار کاربردی و گسترده ” مهندسی سیستمهای رهایش دارو” است که مرز مشترکی با بسیاری از علوم ازجمله: داروسازی، بیولوژی، بافت شناسی، آنالیز ریاضی، مهندسی پلیمر، مهندسی بیومتریال و … دارد. این زمینه یکی از جوانترین موضوعات مطرح در علوم روز دنیا است و امروز سهم عمده از تحقیقات مهندسان را به خود اختصاص داده است. هدف از طراحی این سامانهها کاهش تکرار مصرف، افزایش اثر دارو و کاهش عوارض ناشی از آن است.
در این پایاننامه به بررسی و مدلسازی فرآیند حاصل از رهایش دارو از هموپلیمر(پلی ɛ- کاپرولاکتون)، کوپلیمر( پلیDL لاکتید –کو- گلایکولیداسید) و مخلوطی از این دو پلیمر زیستتخریبپذیر پرداخته شدهاست. فرایند درنظر گرفته شده برای این سامانه نفوذ همراه با واکنش شیمیایی است، به این معنی که دارو از راه واکنش شیمیایی اتفاق افتاده درون پلیمر(شامل تخریب پلیمر که اساساً براساس هیدرولیز) آزاد میشود و از طریق نفوذ به محیط بیرون رهایش مییابد. بنابراین مدل براساس تخریب پلیمر پایهگذاری گردیده، معادلات تخریب پلیمر توسط معادلات ممان ساده سازی گردیده و در نهایت معادلات حاکم همراه با شرایط مرزی و اولیه به روش تفاضل محدود- ضمنی حل عددی گردیده است. این مدل قادر است میزان رهایش دارو را در مکان و زمان مشخص پیشبینی نماید. جهت تعیین میزان دقت مدل پیشنهادی از نتایج تجربی موجود در مقالات برای داروی پاکلیتاکسل استفاده گردیده است. که باتوجه به نتایج حاصل از مدل و مقایسه با مقادیر تجربی، میزان دقت بالای مدل ارائه شده تأیید میگردد.
آنچه از شنیدن نام دارو برای اولین بار به ذهن خطور میکند شاید چیزی فراتر از قرص، کپسول و یا آمپول نباشد! در حالیکه دنیای دارو و روشهای انتقال آن به بدن به همینها خلاصه نمیگردد. معمولاً داروها به دو طریق گوارشی(ورود از طریق دهان و جذب به سمت خون در طول لوله گوارشی) وغیر گوارشی( تزریق، قطرههای چشمی و …) وارد بدن میشوند. ورود دارو از این روشها مشکلات و محدودیتهایی را به دنبال دارد و به همین دلیل محققان در پی راههایی بودند که بتواند مشکلات فوق را تا حد زیادی حل کند. به دنبال این تلاشها سیستمهای رهایش کنترل شده دارو مطرح شد که دارای مزایای زیادی است. مهمترین این مزایا شامل توانایی حفظ غلظت دارو در حدی نسبتاً ثابت برای مدتی مشخص، قابلیت تنظیم سرعت آزادشدن دارو وابسته به محل دارورسانی، امکان رساندن دارو به یک عضو یا بافت خاص، توانایی رساندن چندین مادۀ دارویی با یک فرمولاسیون، امکان دارورسانی در ابعاد نانومتری و… این سیستمها انقلابی را در زمینه درمان بسیاری از بیماریها ایجاد نموده و درحال پیشرفت روز افزون است ]1[.