دانشگاه آزاد اسلامی

واحد تهران جنوب

دانشکده تحصیلات تکمیلی

سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد“M.Sc” مهندسی پلیمر-صنایع پلیمر

عنوان: 

مکانیسم های شکست در سیسمتهای آلیاژی و نانو کامپوزیتها

برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)


چکیده:

پلیمرهای ترموپلاستیک غالبا از طریق brittle می شکنند ولی میتوان نتیجه گرفت که crazing مهمترین میکرومکانیسم در کنترل شکست می باشد. اینگونه پلیمرها برای شروع و ایجاد شکاف احتیاج به انرژی کمی دارند و در عین حال انرژی برای رشد این شکاف نیز پایین می آید و دارای استحکام ضربه ای پائین می شوند. مواد ductile دارای انرژی بالایی برای شروع و ایجاد ترک می باشند اما انرژی برای رشد ترک در این مواد بسیار پائین است. در کل می توان گفت که شکست اکثر پلاستیکها به ویژه پلیمرهای شیشه ای به طریقه brittle می باشد و دلیل این امر این است که اگرچه در این پلیمرها پروسه جذب انرژی نظیر مکانیسم crazing و  shear yielding رخ می دهد امام اینها در نواحی اطراف نوک crack انجام می پذیرند. بنابراین افزایش نرمی پلیمر یا toughness زمانی رخ می دهد که حجمی که این مکانیزمهای اتلاف انرژی در آن صورت می گیرد، به اندازه کافی بزرگ باشد. به طوری که همزمان رشد void و craze بدون تغییر در خواص دیگر پلیمر امکان پذیرد. 

مقدمه:

اگر قطعه قالبگیری شده پلاستیکی پیش از پایان عمر مفید خود، دچار ساقط شدگی شود، معمولا دو عامل را دخیل می دانند: الف) تغییر شگل بیش از حد تحمل قطعه ب) وقوع شکستگی در قطعه بنابراین به عنوان یک اصل و ضرورت، طراحان باید با عواملی که شکستگی را در پلاستیکها موجب می شود آشنا باشند تا بتوانند از شروع و وقوع شکستگی ممانعت کنند. شکست ترد بسیار خطرناک تر از سایر شکستگیهاست زیرا قبل از درهم شکسته شدن قطعه هیچگونه آثار و شواهدی از تغییر شکل، دال بر قریب الوقوع بودن شکستگی مشاهده نمی شود. اما وقتی قطعه دچار شکستگی نرم می شود، در آغاز تغییر شکل بزرگ و بازگشت ناپذیری در قطعه دیده می شود که بهترین هشدار در مورد نامناسب بودن وضعیت قطعه مذکور است.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.