دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دانشکده تحصیلات تکمیلی

سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد “M.Sc”
مهندسی پلیمر – صنایع پلیمر

عنوان:
خواص و کاربرد رزین های وینیل استر

برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما و نگارنده درج نمی شود

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده
 رزین های وینیل استر از واکنش یک کربوکسیلیک اسید غیراشباع (نظیر آکریلیک یا متاکریلیک
اسید) و یک واحد رزین اپوکسی تهیه می گردند. این رزین ها شامل چهار خانواده رزین های وینیل
استر بر پایه بیسفنل A، اپوکسی نووالاک، اپوکسی برومه شده و چقرمه شده می باشند. این رزین ها
از نظر HDT، خواص مکانیکی، مقاومت در برابر اسیدها و بازها و نیز حلال ها بهترین کارایی را دارند.
با توجه به ساختار شیمیایی رزین های وینیل استر، میتوان گفت این رزین ها بسیاری از خواص
اپوکسی ها را دارند اما مثل پلی استرها فرایند می شوند. از این رو ساختار مشابه رزین های اپوکسی و
کم بودن گروه استری در زنجیر اصلی باعث چقرمگی، ازدیاد طول بیشتر و مقاومت به خوردگی عالی
می شود و به دلیل داشتن خواص مکانیکی و مقاومت شیمیایی عالی در صنایع مختلف از جمله نفت،
شیمیایی، دریایی، کشاورزی و…کاربردهای بسیاری دارند.

مقدمه
 کامپوزیت به موادی اطلاق میشود که در ساختار آن بیش از یک جزء استفاده شده باشد که در این
مواد اجزاء مختلف خواص فیزیکی و شیمیایی خود را در ترکیب حفظ کرده و در نهایت مادهای حاصل
میشود که دارای خواص بهینهای میباشد، که در تک تک مواد مشارکت کننده به صورت مجزا در
همه حالت ها وجود ندارد[1].
 کامپوزیت خود از دو جزء اصلی تشکیل شده که شامل فاز تقویت کننده و دیگری زمینه یا فاز
پیوسته است. دومین جزء اصلی کامپوزیت، رزین میباشد که منظور از رزین هر نوع پلیمری است که
به عنوان زمینه یا فاز پیوسته کامپوزیت استفاده میشود نقش رزینها در کامپوزیتهای لیفی عبارت
است از:
ـ نگهداری الیاف در کنار یکدیگر
ـ انتقال تنش به الیاف
ـ محافظت از الیاف در مقابل عوامل محیطی (نظیر رطوبت)
ـ حفاظت سطح الیاف از سایش
 زمینه نقش اساسی در بعضی از خواص کامپوزیت نظیر استحکام و مدول عرضی (Transverse)،
خواص برشی و خواص در حالت فشاری دارد اما نقش کمی در تحمل نیروهای کششی ایفا مینماید.
همچنین زمینه تأثیر مهمی بر استحکام برشی بین لایه ای ,Interlaminar shear strength)
(ISS و استحکام برشی صفحهای (In plane shear) کامپوزیت دارد. استحکام برشی بین لایهای
در طراحی سازههایی که تحت بار خمشی قرار میگیرند و نیز استحکام برشی صفحهای به هنگام
اعمال بارهای پیچشی (Tortional) حائز اهمیتاند. هنگام اعمال نیروهای فشاری، زمینه از کمانش
(Buckling) احتمالی الیاف نیز ممانعت مینماید. لذا تا حدودی در استحکام فشاری ماده کامپوزیت
نقش دارد. سهل و یا دشوار بودن فرآیندپذیری و وجود نقص (defect) در یک کامپوزیت، وابستگی
٣
زیادی به خصوصیات فیزیکی زمینه مانند گرانروی، نقطه ذوب و دمای پخت آن دارد[2]. در ضمن
رزینی که به عنوان زمینه در یک کامپوزیت استفاده میشود باید پلیمری باشد که در زیر Tg خود
قرار میگیرد[3].
 انواع زمینههای پلیمری مورد استفاده در صنعت کامپوزیت بر دو دسته گرمانرم و گرماسخت تقسیم
بندی میشوند. رزینهای پلاستیکی از پلیمرهای شامل زنجیرههای طولانی مولکولها ساخته میشوند.
پسوند مر یک واحد تنهای مولکولی است و کلمه پلیمر به چندین مر یا تکرار واحدهای مولکولی به
صورت زنجیروار اطلاق میشود. زمانی که این پلیمرها به یکدیگر متصل میشوند این فرآیند را اتصال
متقاطع مینامند. رزینهای گرمانرم و گرما سخت بصورت اتصال غیر متقاطع میباشند.

گرمانرم ها (Thermoplast) :
رزینهای گرمانرم در اثر حرارت ذوب شده و شکل داده میشوند و میتوانند مجدداً ذوب شده و شکل
داده شوند. این فرآیند بازگشت پذیر است. در واقع میتوان رزین گرمانرم را مانند شکلات تصور کرد
که وقتی سرد میشوند به شکل جامد در میآیند و میتوانند دوباره با حرارت دادن ذوب شوند، اغلب
پلاستیک های خانگی از این نوع هستند[4]. پلی الفینها و پلیوینیل کلراید به عنوان پرمصرف ترین
پلیمرها و پلیآمیدها، پلیکربناتها، پلی استایرنها، سلولزهای استر و پلی متیل متاکریلات و … با
قابلیت جایگزینی به جای فلزات در کاربردهای فنی به نام پلیمرهای مهندسی شناخته میشوند[5].
1ـ2ـ گرماسخت ها (Thermoset):
 رزین های گرماسخت رزینهایی هستند که به کمک یک شروع کننده یا حرارت، از شکل مایع به
حالت جامد تبدیل میشوند این فرآیند بازگشت ناپذیر است. درست مانند کیک که یک بار پخته می-
شود و پف میکند و به شکل جامد در میآید ولی دیگر نمیتوان آن را به حالت مایع برگرداند[4].
مهمترین پلیمرهای گرماسخت عبارتند از: رزینهای پلیاستر غیراشباع، رزینهای وینیل استر، رزین-
های اپوکسی، رزینهای فنولیک، رزینهای اپوکسی نووالاک، رزینهای پلی ایماید , PMR- 15)
(Polybismaleimide رزینهای سیلیکون و رزینهای اوره و ملامین فرمالدئید و پرمصرف ترین
رزین ها در صنعت کامپوزیت، رزینهای پلیاستر غیر اشباع و اپوکسی میباشند [2].

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.