دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دا نشکده تحصیلات تکمیلی

سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد “M.Sc”
مهندسی پلیمر- صنایع پلیمر

عنوان :
اصلاح خواص ترمو پلاستیک الاستومر بر پایه ی لاستیک بازیافتی و پلی
 اتیلن با سازگار کننده

برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما و نگارنده درج نمی شود

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده:
آلیاژ سازی فعال و غیر فعال ترکیب لاستیک ضایعاتی آسیاب شده به همراه 5% و15% پلی اتیلن خطی با دانستیه
پایین توسط سازگار کننده های فعال و غیر فعال انجام شده است.خواص مکانیکی آلیاژهای فعال با خواص
مکانیکی آلیاژهای غیر فعال مقایسه شده است.و همچنین خواص مکانیکی آلیاژهای فعال و غیر فعال نیز با هم
مقایسه شده اند.اغلب خواص مکانیکی چه در آلیاژهای فعال و چه غیر فعال در مقدار 15% پلی اتیلن در مقایسه
با 5% پلی اتیلن بهتر می باشد.آمیزه ی حاوی سازگار کننده غیر فعال،مقاومت پارگی بالا وآمیزه ی حاوی
سازگار کننده ی فعال، ماکزیمم میزان تنش در نقطه ی شکست بالاتری را نشان می دهد.

مقدمه
به طور کلی، تعداد زیادی آلیاژهای پلاستیک-لاستیک ممکن هستند. این مطلب ناشی از این است که تعداد
زیادی از پلاستیک ها و لاستیک های تجاری موجود می توانند با دامنه وسیعی از نسبت ها با هم آلیاژ شوند.
ترکیب های مورد نظر نسبت های بیشتری از لاستیک نسبت به پلاستیک را دارا می باشند و در سال های اخیر
از نظر تکنولوژیکی جهت استفاده به عنوان ترموپلاستیک الاستومرها (TPE) مورد توجه قرار گرفته اند. آنها
می توانند خیلی از خواص لاستیک ها را داشته باشند، اما در عین حال مانند ترموپلاستیک ها فرایند شوند و
احتیاج به پخت قطعه نهایی در هنگام ساخت ندارند و لذا این یک مزیت اقتصادی قابل توجه را جهت ساخت
قطعات پیشنهاد می کند. اگرچه تعداد زیادی ترکیب های آلیاژی الاستومری وجود دارند ولی تعداد نسبتا کمی
از آنها از لحاظ تکنولوژیکی مهم بوده اند و این مطلب اکثرا از آنجا ناشی می شود که بیشتر پلیمرها حداقل از
نظر ترمودینامیکی با یکدیگر ناسازگارند. توسعه آلیاژهای پلیمری با مشکلات زیادی روبرو بوده است و یکی
از مهمترین این مشکلات عدم اختلاط پذیری مناسب اغلب پلیمرها با یکدیگر است. بعبارت دیگر هنگامی که
پلیمرها با یکدیگر مخلوط می شوند، اجزای مخلوط تمایل به جدایی از یکدیگر دارند و هر یک، فاز جداگانه
ای را تشکیل می دهند. اگر چه این خصوصیات اختلاط ناپذیری همواره با نیروهای جاذبه فیزیکی ضعیف بین
فازها اغلب سبب ایجاد سیستمهای آلیاژی اختلاط ناپذیری می شوند که در صورت عدم اصلاح، خواص
مکانیکی خوبی ندارند، ولی می توان با کنترل صحیح مورفولوژی فازها طی فرآیند، یا استفاده از عوامل
سازگارکننده، آلیاژهایی با خواص قابل قبول بدست آورد. اگر پلیمرهای یک آلیاژ از لحاظ ترمودینامیکی
سازگار باشند، آلیاژ آنها می تواند به صورت تک فازی وجود داشته باشد و اختلاط در حد مولکولی اتفاق می
افتد. در چنین مواردی خواص آلیاژ حاصل متوسطی از از خواص دو فاز خالص است. برای مثال آلیاژ کردن
یک لاستیک با یک پلاستیک که از لحاظ ترمودینامیکی سازگاری دارد یک ترکیب با Tg بین Tg لاستیک
و پلاستیک می دهد و اساسا این Tg متوسط، نزدیک دمای اتاق است. از طرف دیگر، اگر لاستیک و
پلاستیک از لحاظ ترمودینامیکی سازگار نباشند، آنموقع آلیاژ دو فازی می شود و به هر حال دارای دو Tg نیز
خواهد بود. با گسترش روز افزون استفاده از مواد پلیمری، مسأله بازیافت آنها امروزه اهمیت بسیار زیادی پیدا
کرده است. ضایعات پلاستیکی به راحتی مجدداً جمعآوری شده و پس از گذشت مراحل سادهای ذوب شده و
دوباره محصولات دیگری از آنها ساخته میشود اما در مورد مواد الاستومری بازیافت به دلایل ایجاد شبکه
اتصالات عرضی در مرحله شکل دهی قطعات لاستیکی بسیار مشکلتر است. ضمناً قطعات لاستیکی به ویژه
تایرها مصرف بسیار زیادی دارند و ضایعات آنها (ضایعات تولید و تایرهای مستعمل) باعث آلودگی محیط
زیست میشوند. بنابراین مدتی پس از کشف فرآیند ولکانیزاسیون اولین گامها در جهت بازیافت لاستیک
برداشته شد.

هدف 1-1
در به کارگیری و تحقیقات بر روی لاستیک بازیافتی در این پروژه دو هدف اصلی دنبال می شود: بهره
اقتصادی و حل مشکلات زیست محیطی. لاستیک بازیافتی جایگزین پلاستیکهای ارزان قیمت، فرشهای
اتومبیل، محصولات لاستیکی سخت، زیره و پاشنه کفش و سایر محصولات شده است. متأسفانه به دلیل سود
کم لاستیک بازیافتی، پژوهش در صنعت بازیافت به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. در حال حاضر،
دلایل اقتصادی کافی برای بهبود خواص لاستیک بازیافتی که آنها را با پلیمرهای سنتزی قابل رقابت سازد
وجود ندارد. پس تنها عامل محرک، مسائل زیست محیطی می باشد که تولید، بکارگیری و تحقیقات در این
زمینه را باعث می شود چرا که در غیر اینصورت با تولید سالانه 8 میلیون حلقه لاستیک در ایران و مقدار قابل
توجه دیگری در جهان، مشکل عظیمی برمشکلات زیست محیطی ایران و جهان اضافه خواهد شد.
اگرچه افزودن لاستیک بازیافتی (Reclaimed Rubber) به پلی اتیلن خطی (LDPE) سبب کاهش در
خواص مکانیکی چون مدول و استحکام کششی می شود اما استفاده از عوامل سازگارساز و شروع کننده
رادیکالی به روش سازگار سازی غیر فعال و سازگار سازی غیر فعال توسط سازگارکننده های مختلف سبب
افزایش هر چند اندک در مدول و استحکام کششی می شود.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.